و بعد از تمام حرفها:
زندگی خالی نیست...
مهربانی هست...
سیب هست...
ایمان هست....
تا شقایق هست زندگی باید کرد...
این وبلاگ برای من مثل "قدح خاطرات" برای آلبوس دامبلدور می مونه. هرچی که اینجا هست یا فکر-عقیده و اندیشه ی شخصی من هست و یا یک اتفاق واقعی که اینجا برای خودم ثبتش کرده ام. ممکنه تمامش نباشه اما مطمئنن"واقعی" هستش. نمینویسم که کسی بخونه یا کسی کامنت بذاره.مینوسم چون دوست دارم که بنویسم. لینک نمیکنم و لطفا لینکم نکنید. ضمن اینکه اینجا اکیدن کامنت بازی نداریم!هر کی دوست داره کامنت میذاره و من هم هرجایی دلم بخواد کامنت میذارم. ایام به کام...
